Söyleyememek

Kişinin kendine güveni olmamasından kaynaklanan bir ruh halidir kanımca.

'' Aklıma gelen her şeyi söylerim valla hiç zaman mekan kişi farketmez '' diyenlere bayılıyorum. Ki ne kadarı doğru söylüyor bilmiyorum. Her neyse. Bayılıyorum çünkü ben bu kişileri hep kendine güvenen kişiler olarak gördüm. Hala daha öyle görmekteyim.

Ama ben söylemedim kimseye içimdekileri. Hep onlarsız yaşadım. Hep öyle sevdim. Yanlarında olmayı ama birlikte olmamayı sevdim. Uzaktan bakmayı, dokunamamayı seçtim..Çünkü kendime güvenim yoktu. Çünkü hep hayallerimde kurduğum şeyi yaşayamayacağım diye korktum..

Sonradan farkettim pek sağlıklı bir tercih olmadığını sessiz kalmanın..

Herkese yalan söyledim. Hatta bazen kendime yalan söyledim. Hayatımdan çıkarmaya çalıştım söyleyemediklerimi. Yanlıştı, bir insan sevdiğini söylemeliydi derdi çevremdeki herkes. Ama ben yapamadım. Olmadı. İçimde biriktirdim yaşanmamış aşklarımı. Keşke bir tane olsaydı.. Bir çok defa bu şeyi yaşadım..

Sonuçta ; mutsuz muyum ?

Evet..

Bundan sonra içimdekileri anlatabilir miyim kimselere ?

Hala bilmiyorum..