Okullara tutuluyorum. Okul çatısı altında bulunmaktan nefret ediyorum. Sabahları okul için kalkmaktan tiksiniyorum. Okul içinde inanılmaz sinirli oluyorum. Ödev yapmaktan nefret ediyorum. Derslerde kafayı yiyorum. Biri bana '' napıyosun '' dese kafayı koyacak durumda oluyorum. Böyle çoğu öğrencinin anarşiklik olarak dediği gibi '' sevmiyorum okulu abi ya çok kasıyorlar bizi '' durumu değil bu. Ciddi sevmiyorum ya. Bir insanı sevmemek, bir ideolojiyi sevmemek, bir takımı sevmemek gibi...
Ama...
Saat 15.50 olduktan sonra ise dünyanın en tatlı adamı olmuyorsam şerefsizim. Bilenler bilir o girişteki iğrenç ve dik bayırı bile seviyor hale geliyorum o derece...
14 Kasım 2008 Cuma
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder