3 Nisan 2008 Perşembe

Arkadaş Kalalım!


Yok ya ? Niye ? Ne gereği var ki ? Ben senin arkadaşlığını istemiyorum ki. Arkadaşlığını istesem sana daha farklı davranırdım değil mi ? Açıkca belli etmezdim sana hislerimi. '' Beraber olmak istemiyorum '' de canımı ye. Ama yok arkadaş kalalım deme bana. Kalamam ki. Ben ertesi gün seni gördüğümde yanında oturduğun adamdan seni kıskanmayacak mıyım ? '' Vay anasını ya '' diyerek iç geçirmeyecek miyim ? İstemiyorum anasını satayım. Ben arkadaşlığını istemiyorum. Ek$i de bir arkada$ mükemmel tanımlamış bu olayı. Tam hatırlamıyorum ama şöyleydi yamulmuyorsam : '' sevgili olamadık arkadaş olalım. teselli ikramiyesi gibi, amorti veya mansiyon gibi '' Ne de güzel demiş. O yüzden ben kabul edemem. Ha büyük konuşmayayım. Bir açık kapım olur her zaman. Ne zaman ? Ne zaman onu kafanıza takmadığınız zaman. Görüşebilirsiniz, konuşabilirsiniz ama asla aynısı olamazsınız. Kendiniz olamazsınız. E ben de kendim olmamayı sevmiyorum ki....

Hiç yorum yok: